Шырав: ана йăранĕ

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(jы̆ран’э̆, jы̆ран’), limes tenuissimus, quo agrorum partes, quas ana appellavimus, in longitudinem disterminantur, межа, не пропахавная полоска между загонами одной деревни. V. кăран Т. II. Загад. Уй варринче тимĕр кĕвенте выртать. (Ана йăранĕ). Середи поля лежит железное коромысло для толчения белья. (Загадка: межа между загонами). С. Александр. Пырсан-пырсан пĕр ана йăранчен (i. q. йăранĕнчен) пĕр кăвак пуçлăскер тухрĕ, тет. Когда он прошел некоторое расстояние, из одной межи вышло какое-то существо с седою головою. Якей. Ма эс ана йăран, орлă каççа выран? Зачем ты заходишь за межу и жнешь (чужой хлеб)? Ст. Чек. Ана йăранне выртсан усал касса каят, теççĕ. Если ляжешь на меже, то, говорят, зарежет чорт. Якей. Ана йăранне выртсан çăвăрнă чох осал аташтарать (хăрамалли тĕлĕксем кăтартать). На человека, спящего на меже, дьявол напускает бред (пугает его страшными снами). || I. q. (то же, что) ана? КАХ. Пура тулли тăтăр: илнĕ çĕртен ан иксĕлтĕр, панă çĕртен ан палăртăр. Пĕр пĕрчĕ вырăнне пин пĕрчĕ хутшăнтăр. Ана йăранĕнчен савăнтар. Çырлах! Пусть закрома будут всегда полны хлеба: там, откуда взято, пусть не убывает; там, откуда дано (другим), пусть не будет заметно выдачи. Вместо одного зерна пусть прибавится тысяча. Обрадуй нас урожаем с загона. Помилуй! (Молатва к Валĕм-хуçа в „танăн сăра“). Изванк. Ана йăранĕнчен Тур патăр, пурари ан хухтăр. Пусть Бог даст с каждого загона (сколько следовало бы ожидать); то, что в закромах, пусть не убывает. (Моленье). V. seq. v. См. ана йĕран.

см. йăран.

Çавăн пекех пăхăр:

анĕр ана ана вăйĕ ана ийи « ана йăранĕ » ана йĕран ана кĕтес ана купчăкĕ ана пăйти ана пĕвĕ